Guz rakowaty

Guz rakowaty ,czyli rakowiak jelita (Carcinoid intestini) Rakowiaka spotyka się najczęściej w wyrostku robaczkowym i w dolnej części jelita cienkiego, rzadko w jelicie czczym i w jelicie grubym . Jest to guz nabłonkowy o wyglądzie raka, lecz w przeciwieństwie do niego przeważnie łagodny. Spotyka się go najczęściej u osób młodych, między 10 a 40 rokiem życia. Wywód chorobowy rakowiaka nie jest jeszcze wyjaśniony. Najbardziej uznana jest obecnie teoria neuropochodna Massona. Według niej rakowiak nie jest sprawą nowotworową, chociaż ma z nią podobieństwo morfologiczne. Powstawanie rakowiaka stoi prawdopodobnie w związku z zapaleniem wyrostka. Mianowicie w stanach zapalnych wyrostka robaczkowego jego komórki srebrochłonne mogą zatracić łączność z innymi komórkami dna zatok Lieberkuhna, wędrować poza ich obręb i trafiać do gęstych rozgałęzień splotu nerwowego okołogruczołowego (plexus periglandularis), znajdującego się w głębszych warstwach błony śluzowej. Ulegając w sieci tego splotu pewnym zmianom i mnożąc się tworzą one skupienia, dookoła których rozrastają się włókna nerwowe. W ten sposób powstaje guzek składający się z 2 podstawowych pierwiastków: komórek srebrochłonnych i srebrochłonnych włókien nerwowych. W wyrostku robaczkowym rakowiak sadowi, się przeważnie w jego części końcowej, rzadziej w środkowej i najrzadziej w części podstawnej. Powstaje on, tak jak i w jelicie cienkim, najczęściej w błonie podśluzowej, skąd szerzy się naciekająco na błonę mięsną. [przypisy: przeszczep chondrocytów, asumin, Upadłość transgraniczna ]

Guz rakowaty ,czyli rakowiak jelita (Carcinoid intestini) Rakowiaka spotyka się najczęściej w wyrostku robaczkowym i w dolnej części jelita cienkiego, rzadko w jelicie czczym i w jelicie grubym . Jest to guz nabłonkowy o wyglądzie raka, lecz w przeciwieństwie do niego przeważnie łagodny. Spotyka się go najczęściej u osób młodych, między 10 a 40 rokiem życia. Wywód chorobowy rakowiaka nie jest jeszcze wyjaśniony. Najbardziej uznana jest obecnie teoria neuropochodna Massona. Według niej rakowiak nie jest sprawą nowotworową, chociaż ma z nią podobieństwo morfologiczne. Powstawanie rakowiaka stoi prawdopodobnie w związku z zapaleniem wyrostka. Mianowicie w stanach zapalnych wyrostka robaczkowego jego komórki srebrochłonne mogą zatracić łączność z innymi komórkami dna zatok Lieberkuhna, wędrować poza ich obręb i trafiać do gęstych rozgałęzień splotu nerwowego okołogruczołowego (plexus periglandularis), znajdującego się w głębszych warstwach błony śluzowej. Ulegając w sieci tego splotu pewnym zmianom i mnożąc się tworzą one skupienia, dookoła których rozrastają się włókna nerwowe. W ten sposób powstaje guzek składający się z 2 podstawowych pierwiastków: komórek srebrochłonnych i srebrochłonnych włókien nerwowych. W wyrostku robaczkowym rakowiak sadowi, się przeważnie w jego części końcowej, rzadziej w środkowej i najrzadziej w części podstawnej. Powstaje on, tak jak i w jelicie cienkim, najczęściej w błonie podśluzowej, skąd szerzy się naciekająco na błonę mięsną. [przypisy: przeszczep chondrocytów, asumin, Upadłość transgraniczna ]